Συγκλονισμένη η showbiz από τις φονικές πυρκαγιές που πλήττουν τη χώρα – Τα δημόσια ηχηρά μηνύματα
Εφιαλτικά είναι τα τελευταία εικοσιτετράωρα για πολλούς συμπολίτες μας, αφού βλέπουν τους κόπους μιας ολόκληρη ζωής να καταστρέφονται μπροστά στα μάτια τους από την πύρινη λαίλαπα.
Οι φωτιές σε Αττική, Εύβοια, Ηλία, Λακωνία είναι τεράστιες, με τις πυροσβεστικές αρχές, τους εθελοντές αλλά και απλούς κατοίκους να κάνουν τα αδύνατα δυνατά για τις θέσουν εντός ελέγχου. Όσο οι άνεμοι δυναμώνουν τόσο η κατάσταση δυσχεραίνεται.
Τα βλέμματα όλων των Ελλήνων και όχι μόνο είναι στραμμένα στους πυρόπληκτους, αφού οι δραματικές εικόνες των σπιτιών που καίγονται είναι γροθιά στο στομάχι. Οι πολίτες παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα τις εξελίξεις και ελπίζουν σε ένα θαύμα, μια βροχή, που θα σταματήσει την απόλυτη τραγωδία που λαμβάνει χώρα εν μέσω του καλοκαιριού.
Τα social media έχουν πλημμυρίσει από μηνύματα στήριξης προς τους ανθρώπους που έχασαν τις περιουσίες τους από τον πύρινο εφιάλτη αλλά και από μηνύματα αγανάκτησης για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα – τρία χρόνια μετά την καταστροφή στο Μάτι.
Κατερίνα Καινούργιου, Βίκυ Χατζηβασιλείου, Μαρία Κορινθίου, Καίτη Γαρμπή, Μαντώ Γαστεράτου, Νίκος Οικονομόπουλος, Στράτος Τζώρτζογλου, Μελίνα Ασλανίδου, Μαρία Σολωμού, Δέσποινα Καμπούρη είναι μερικοί από τους celebriries που μοιράστηκαν τις σκέψεις τους για τις φονικές πυρκαγιές μέσα από αναρτήσεις στο Instagram.
-Κατερίνα Καινούργιου
Ένα μεγάλο πυκνό σύννεφο καπνού έχει καλύψει τα πάντα …η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική! Οι εικόνες σοκαριστικές …πρόκειται δυστυχώς για μια κολοσσιαια οικολογική καταστροφή. Απέραντη θλίψη…κόλαση! Μας δυσκολεύει όλους η λέξη…καλημέρα. Κουράγιο παιδιά …εύχομαι (χωρίς να ξέρω το πως)να πάνε όλα καλά.
-Βίκυ Χατζηβασιλείου
Τα “γιατί” αποσύρθηκαν πια κουρασμένα. Έμειναν μόνο τα δάκρυα. Παραδομένη όλη η χώρα στο μεγαλύτερο έγκλημα, αλλά ο…δράστης άφαντος. Έγινε καπνός. Έγιναν όλα καπνός. Καπνός και στάχτη. Σκαλίζοντάς τη θα βρεις μόνο τις πνιγηρές ανάσες πυροσβεστών και εθελοντών που πάλεψαν, τους λυγμούς των ζώων που δεν πρόλαβαν, την απόγνωση των ανθρώπων που απώλεσαν. Όχι, δικαιοσύνη δεν θα βρεις. Ούτε μεταμέλεια. Μάταια σκαλιζεις. Θλίψη. Μόνο Θλίψη. Και μια αρχαία οιμωγή που φτάνει από το σύμπαν στ’αποκαΐδια μιας σύγχρονης Ελλάδας, παντοιοτρόπως πληγωμένης.
-Μαρία Κορινθίου
Κάθομαι αυτές τις μέρες ως παρατηρητής, δυστυχώς, γιατί αυτό είμαι, όπως οι περισσότεροι από εδώ μέσα, σε αυτή την ανεξέλεγκτη και θλιβερή κατάσταση. Μην παρεξηγηθώ….θα ήθελα να είμαι εκεί και να κρατάω μία μάνικα… Η πραγματική βοήθεια είναι στο μέτωπο, δυστυχώς. Εκεί, αυτή τη στιγμή που μιλάμε παλεύουν να σβήσουν την φωτιά και ουσιαστικά δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Το μόνο που μπορούμε από εδώ μέσα, από αυτό το ρημάδι το πληκτρολόγιο να μεταφέρουμε πληροφορίες, ενημερώση, να στείλουμε πρώτες βοήθειες, να βοηθήσουμε τα πυρόπληκτα ζώα κτλ και φυσικά να στηρίξουμε με τα λόγια μας τους ανθρώπους που πλήττονται και που ευτυχώς που δεν έχουμε θρηνήσει ανθρώπους. Πραγματικά στεναχωριέμαι, στεναχωριέμαι τόσο πολύ και αισθάνομαι ανήμπορη……, να μην μπορώ να βοηθήσω και εγώ όσο μπορώ, ότι μπορώ, εκεί στο μέτωπο και στο σβήσιμο της φωτιάς που πολύ φοβάμαι με τέτοιους ανέμους θα φτάσει αρκετά μακριά. Έλα όμως που και η βοήθεια που δίνουμε στο τέλος, κάνοντας έστω το λιγότερο που μπορούμε, δεν γνωρίζεις αν πραγματικά πιάνει τόπο. Ανέβασα εχθές κάποια stories εκ των οποίων το ένα από αυτά ήτανε για την βοήθεια των ανθρώπων που δεν έχουν που να μείνουν, εγκαταλείποντας τα σπίτια τους, σπίτια που εκείνη την ώρα τα «τρώνε» οι φλόγες. Ανεβάζεις ένα story θεωρώντας ότι έτσι θα βοηθήσεις και αντικρίζεις την επόμενη μέρα ότι μέχρι και εκεί υπάρχει αισχροκέρδεια και αν μη τι άλλο σίγουρα όχι βοήθεια. Νιώθω απογοητευμένη, ανύμπορη… Μία χώρα με μεσογειακό κλίμα, άρα με πολύ ζέστη και ξηρότητα, μία χώρα γεμάτη από δάση με τα πιο εύφλεκτα δέντρα( πεύκο και ελιά) το λιγότερο, θα έπρεπε να είμασταν προετοιμασμένοι, κάθε καλοκαίρι, να αντιμετωπίζουμε τα δάση μας ως κόκκινη ζώνη. Να τα προσέχουμε ως κόρη οφθαλμού. Μέρος της «περιουσίας» μας είναι. Στεναχώρια πολύ σε κάτι τόσο ανεξέλεγκτο και δυστυχώς πέρα από τα δικά μας χέρια. Η Ελλάδα παραδίδεται στους ανέμους και στις προσευχές μας
-Μελίνα Ασλανίδου
Προσευχή! Τα λόγια μας φτωχά πια, παρατηρούμε, ακούμε, βλέπουμε, πόνος σιωπηλός και Βουβός… προσευχή, προσευχή, προσευχή. Σ αυτούς τους ήρωες τους πυροσβέστες τα ευχαριστώ δεν καλύπτουν όλα αυτά που θελουμε να τους πούμε. Ρίξε μια βροχή Παναγία μου μεταμόρφωσε Σωτήρα όλη αυτή την κατάσταση που σήμερα είναι ημέρα σου. Δράση τώρα όπως ο καθένας μπορεί.
-Στράτος Τζώρτζολου
Η καταστροφή δεν έχει σύνορα. Πονάμε όλοι μαζί. Αγωνιζόμαστε όλοι μαζί. Ευχαριστούμε τους πυροσβέστες και τους εθελοντές που ρισκάρουν τη ζωή τους για να σώσουν συνανθρώπους μας, ζώα που κινδυνεύουν από τη φωτιά, δάση, σπίτια και εργοστάσια.
-Νίκος Οικονομόπουλος
Ακόμα και αυτό το πλούσιο ελληνικό λεξιλόγιο που διαθέτουμε, φαντάζει τόσο φτωχό για να περιγράψει αυτά που βιώνουμε τις τελευταίες μέρες…Υποκλίνομαι ταπεινά σε όσες και όσους παλεύουν αδιάκοπα, ρισκάροντας τις ζωές τους για να σώσουν ανθρώπους, ζώα, περιουσίες, κόπους και θυσίες. Σηκώνω το βλέμμα ψηλά και προσμένω, γιατί εκεί που τα κουράγια τελειώνουν και οι δυνάμεις στερεύουν, χρειάζεται η Πίστη μας να βοηθήσει να κρατήσουμε λίγο ακόμα.
-Δέσποινα Καμπούρη
Αυτοκτονία…
-Μαρία Σολωμού
“Παναγία μου, κάνε να βρέξει…. Να έρθει μια μπόρα σαν αυτές τις καλοκαιρινές, τις χωρίς λόγο… αυτές που μας κάνουν να χαμογελάμε από ξάφνιασμα και ανακούφιση από τη ζέστη! Μια μπόρα Παναγία μου, τώρα !!! Με λόγο αυτή τη φορά… Παναγία μου… Παναγία μου… Παναγία μου…
-Μαντώ Γαστεράτου
-Καίτη Γαρμπή
Ας προσευχηθούμε όλοι να γίνει ένα θαύμα, να ανοίξουν οι ουρανοί!!! ΒΡΕΞΕ ΘΕΕ ΜΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ! ΒΡΕΞΕ!!!
– Σάββας Πούμπουρας
tlife.gr
